ابروها در طول تاریخ، نقش مهمی در زیبایی چهره داشته و سبک های مختلف ابرو در دهه های مختلف، بازتابی از سلیقه و مد آن زمان بوده است.

سبک های محبوب ابرو

دهه 1920 و 30: ابروهای نازک و کمانی

• ابروها به شدت باریک می شدند.
• کمان ابرو به سمت خارج از چشم کشیده می شد.
• این سبک ظاهری ظریف و زنانه ایجاد می کرد.

بازیگرانی مانند کلارا بو و گریتا گاربو از پیشگامان این سبک بودند.

دهه 1940: ابروهای پر و طبیعی

در این دهه، زنان به سمت ابروهای پرتر و بالاتری رفتند.

دهه 1950: ابروهای ماریلین مونرو

• ابروهای این بازیگر نماد زیبایی کلاسیک آن زمان بود.
• ابروها پر و کمانی بودند و انتهای آنها به سمت پایین کشیده شده بود.
• این سبک به “ابروهای گربه ای” نیز معروف است.

دهه 1960: ابروهای ضخیم و صاف

• زنان در دهه 1960 به سمت ابروهای ضخیم تر و صاف تر رفتند.
• شکل طبیعی ابرو حفظ می شد و تنها کمی باریک می شد.
• این سبک توسط بازیگرانی مانند بریژیت باردو و الیزابت تیلور محبوب شد.

دهه 1970: ابروهای ضخیم و پر

در دهه 1970، زنان ابروهای پر و ضخیم خود را با افتخار نشان می دادند. حتی گاهی از مداد ابرو برای پرتر کردن آنها استفاده می کردند.

ایجاد سبک ابرو در طول دهه ها

ابروها در طول تاریخ نقش مهمی در بیان و آرایش صورت داشته اند. سبک ابروها در طول دهه ها تغییر کرده است و هر دوره ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد.

دهه 1920: ابروهای نازک و کمانی

در دهه 1920، ابروهای نازک و کمانی مد بود. این سبک الهام گرفته از بازیگران زن صامت بود و ظاهری ظریف و دراماتیک ایجاد می کرد.

برای ایجاد این سبک، ابروها را با موچین به صورت نازک برداشته و به شکل کمانی در می آوردند.

دهه 1930: ابروهای طبیعی و پرپشت

در دهه 1930، سبک ابروها به سمت طبیعی و پرپشت شدن حرکت کرد. این سبک به دنبال ایجاد ظاهری جوان تر و شاداب تر بود.

ابروها را فقط کمی مرتب می کردند و به فرم طبیعی خود اجازه می دادند تا جلوه کنند.

دهه 1940: ابروهای پهن و کمانی

بازگشت به دهه 1940، ابروهای پهن و کمانی مد شد. این سبک تحت تأثیر بازیگران زن هالیوود قرار گرفته بود و ظاهری ظریف و زنانه ایجاد می کرد.

ابروها را به طور طبیعی پرپشت نگه می داشتند و فقط نوک آنها را به صورت کمانی مرتب می کردند.

دهه 1950: ابروهای گرد و پر

در دهه 1950، ابروهای گرد و پر مد بود. این سبک به دنبال ایجاد ظاهری جوان تر و معصوم تر بود.

ابروها را به شکل گرد در می آوردند و فقط کمی بالای چشم را پر می کردند.

سبک های ابرو در طول دهه ها دستخوش تغییرات قابل توجهی شده اند، به طوری که هر دوره تاریخی سبک ابروی خاص خود را داشته است.

در ادامه به بررسی برخی از مهمترین سبک های ابرو در طول دهه های مختلف می پردازیم:

دهه 1920

ابروهای نازک و مرتب شده را می توان به عنوان یکی از مشخصه های بارز دهه 1920 دانست. بهره‌گیری از موچین و برداشتن موهای ابرو به شکل قوس دار در این دوره بسیار رایج بود.

دهه 1950

در دهه 1950، ابروها دوباره ضخیم و پر شدند. سبک ابروی محبوب در این دوره، ابروهای پر و طبیعی بود که اغلب با مداد یا سایه ابرو پرتر می شد.

دهه 1960

دهه 1960 شاهد ظهور سبک ابروی طبیعی و بدون آرایش بود. ابروها در این دوره اغلب به صورت مرتب و با موهای کوتاه و طبیعی نگه داشته می شدند.

دهه 1970

در دهه 1970، ابروها دوباره نازک و مرتب شدند. سبک ابروی محبوب در این دوره، ابروهای نازک و باریک بود که اغلب با مداد یا سایه ابرو پرتر می شد.

دهه 1980

دهه 1980 بازگشت ابروهای ضخیم و طبیعی را به همراه داشت. ابروها در این دوره اغلب به صورت پر و بدون آرایش نگه داشته می شدند.

دهه 1990

در دهه 1990، ابروها بار دیگر نازک شدند. سبک ابروی محبوب در این دوره، ابروهای بسیار نازک و برداشته شده بود که اغلب با مداد یا سایه ابرو پرتر می شد.

سبک های ابرو در طول دهه ها

دهه 1920

ابروهای نازک و کمانی که توسط پنس برداشته شده بودند، مد روز بودند. این سبک باعث ایجاد ظاهری دراماتیک و غمگین می شد.

دهه 1930

ابروها همچنان نازک بودند، اما خط صاف تری داشتند. این سبک باعث ایجاد ظاهری طبیعی تر می شد.

دهه 1940

ابروها کمی ضخیم تر و گردتر شدند. این سبک باعث ایجاد ظاهری زنانه و نرم می شد.

دهه 1950

ابروها بسیار ضخیم و تیره بودند. این سبک به عنوان “ابروهای مارلین مونرو” شناخته می شد.

دهه 1960

ابروها ظریف تر و طبیعی تر شدند. این سبک تحت تأثیر مد هیپی قرار گرفت.

دهه 1970

ابروها ضخیم و پرپشت بودند. این سبک باعث ایجاد ظاهری وحشی و طبیعی می شد.

دهه 1980

ابروها دوباره نازک و کمانی شدند. این سبک باعث ایجاد ظاهری جسور و قدرتمند می شد.

دهه 1990

ابروها طبیعی تر و کمتر برداشته می شدند. این سبک با مد گرانج رایج شد.

دهه 2000

ابروها ضخیم و پر شدند. این سبک باعث ایجاد ظاهری جسور و برجسته می شد.

دهه 2010

ابروها طبیعی تر و کمتر برداشته می شوند. این سبک تا به امروز رایج باقی مانده است.

سبک های ابرو در طول دهه ها

ابروها نقش مهمی در شکل دادن به چهره ایفا می کنند و سبک آنها در طول دهه ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

در اینجا به مرور برخی از محبوب ترین ترندهای سبک ابرو در دهه های مختلف می پردازیم:

دهه 1920

ابروهای نازک و قوس دار، شبیه ابروهای ستاره بی صدای فیلم، کلارا بو.

این سبک ابرو چهره را بازتر و ظریف تر نشان می داد.

دهه 1930

ابروهای پرتر و گردتر محبوبیت پیدا کردند.

این سبک ابرو به ایجاد تعادل و هارمونی در چهره کمک می کرد.

دهه 1940

ابروهای طبیعی تر و پهن تر مورد پسند قرار گرفتند.

این سبک ابرو به چهره ظاهری پر جنب و جوش و جوان می داد.

دهه 1950

ابروهای نازک و نوک تیز دوباره مد شدند.

این سبک ابرو باعث می شد چشم ها برجسته تر به نظر برسند.

دهه 1960

ابروهای ضخیم و زاویه دار در کانون توجه قرار گرفتند.

این سبک ابرو ظاهری جسورانه و متفکرانه ایجاد می کرد.

سبک ابرو به عنوان یک جزء کلیدی در فریم صورت، در طول دهه ها دستخوش تغییرات و تحولات چشمگیری شده است.

در اینجا مروری مختصر بر سبک های ابرو در طول دهه های مختلف داریم:

دهه 1920

در دهه 1920، ابروهای باریک و قوس دار مد شدند و به دلیل شباهتشان به رشته های ابریشم، به “ابروهای نخ” معروف شدند.

این سبک توسط بازیگرانی مانند کلارا بو و لوئیز بروکس محبوب شد.

دهه 1930

ابروهای باریک همچنان در دهه 1930 مد بودند، اما قوس ابروها کمی گردتر شد.

ستاره هایی مانند جین هارلو و جون کرافورد از این سبک پیروی کردند.

دهه 1940

جنگ جهانی دوم باعث تغییر عمده ای در مد شد و ابروهای پرتر و طبیعی تر رواج یافتند.

ویوین لی و الیزابت تیلور از جمله چهره های شاخص این سبک بودند.

دهه 1950

ابروهای پهن و صاف در دهه 1950 به مد بازگشتند و به عنوان تصویری از ظرافت و زنانگی در نظر گرفته می شدند.

مرلین مونرو و آدری هپبورن از این سبک استفاده کردند.

دهه 1960

تا دهه 1960، ابروها دوباره باریک شدند و شکل طبیعی تری به خود گرفتند.

مدل هایی مانند توا جیگز و ورونیک ویکون-مورتی این سبک را کردند.

دهه 1970

دهه 1970 دوران رونق جنبش های ضدفرهنگی بود و ابروهای طبیعی و پرپشت محبوبیت یافتند.

شر و پتی اسمیت از جمله افرادی بودند که این سبک را به نمایش گذاشتند.

سبک های ابرو در طول دهه ها

ابروها یکی از ویژگی های مهم صورت هستند که میتوانند به شدت بر ظاهر کلی فرد تأثیر بگذارند. در طول تاریخ، سبک های مختلفی برای ابرو وجود داشته که هر کدام نمایانگر ارزش ها و کاملا مطلوب های زیبایی آن زمان بوده است.

در دهه 1920، ابروها باریک و کمانی بودند و قسمت میانی آنها تیره تر از بقیه ابرو بود. این سبک توسط ستاره های سینمای صامت مانند کلارا بو و ماری پیکفورد رواج یافت.

دهه 1930

در دهه 1930، ابروها کمی پهن تر و طبیعی تر شدند. شکل باریک و کمانی دهه گذشته جای خود را به ابروهای پرتر و با قوس ملایم تری داد.

در دهه 1940، ابروها پرتر و با قوس تیزتر شدند. این سبک توسط ستاره های سینمای کلاسیک مانند بت دیویس و جین هارلو محبوب شد.

دهه 1950

ابروهای باریک و کشیده در دهه 1950 به مد آمد. این سبک توسط ستاره هایی مانند آدری هپبورن و الیزابت تیلور رواج یافت.

در دهه 1960، ابروها پرتر و طبیعی تر شدند. این سبک توسط جنبش هیپی رواج یافت و بر کاملا مطلوب طبیعی بودن و آزادی تأکید می کرد.

ابروها قاب چهره هستند و بر بیان و زیبایی آن تاثیر بسزایی دارند. سبک ابروها با گذشت زمان تغییرات زیادی کرده است و هر دهه سبک منحصر به فرد خود را داشته است.

دهه 1920

در دهه 1920، ابروهای بسیار نازک و ظریف مد بود. زنان ابروهای خود را با وازلین چرب می‌کردند و با مداد ابرو خط های نازکی روی آنها می‌کشیدند.

ابروهای کلارا بو، هنرپیشه مشهور آن زمان، الگوی بسیاری از زنان بود.

دهه 1930

در دهه 1930، همچنان ابروهای نازک مد بود، اما کمی پهن‌تر از دهه قبل شدند. ستارگان سینما مانند جوآن کراوفورد و مارلنه دیتریش، الهام‌بخش این سبک ابرو بودند.

در این دهه از روش الکترولیز نیز برای برداشتن دائمی موهای ابرو استفاده می‌شد.

دهه 1940

در دهه 1940، ابروها دوباره پهن‌تر و طبیعی‌تر شدند. زنان ابروهای خود را با قیچی کوتاه می‌کردند و با موچین موهای اضافی را برمی‌داشتند.

ابروهای آدری هپبورن، ستاره نامدار آن زمان، نمونه‌ای از سبک ابروهای دهه 1940 است.

دهه 1950

در دهه 1950، ابروهای پر و مرتب مد بود. زنان ابروهای خود را با برس مرتب می کردند و خطوط ابرو را با مداد ابرو پر می کردند.

ابروهای الیزابت تیلور و مرلین مونرو، از نمادهای این سبک هستند.

ابروها یکی از شاخصه های مهم صورت هستند که در طول دهه ها، سبک های مختلفی را تجربه کرده اند. از ابروهای نازک دهه 1920 تا ابروهای پرپشت دهه 1980، هر دوره سبک ابروی منحصر به فرد خود را داشته است.

دهه 1920

ابروهای بسیار نازک و کم پشت، مد روز دهه 1920 بودند. این سبک برای مکمل چشمان بزرگ و آرایش چشم پررنگ طراحی شده بود.

برای دستیابی به این ظاهر، زنان از موچین یا نخ برای برداشتن موهای ابرو تا حد امکان استفاده می کردند.

دهه 1930

ابروهای کمی ضخیم تر نسبت به دهه 1920، اما همچنان نازک و کمانی شکل شدند. قوس در بالای چشم قرار داشت و نوک آن کمی به سمت بالا بود.

این سبک برای ایجاد ظاهری لطیف و زنانه طراحی شده بود.

دهه 1940

ابروها در دهه 1940 حالت طبیعی تری پیدا کردند. آنها همچنان باریک بودند، اما قوس آنها گردتر بود و نوک آن به سمت مرکز صورت اشاره می کرد.

این سبک تاکید بیشتری بر چشم ها داشت و ظاهری قوی تر و با اعتماد به نفس بیشتری ایجاد می کرد.

دهه 1950

ابروهای ضخیم تر و پرتر در دهه 1950 مد روز بودند. قوس بلند و ناپدید شده بود و ابروها به سمت بالا شانه شده بودند.

این سبک برای ایجاد ظاهری زنانه تر و جوان تر طراحی شده بود.

دهه 1960

ابروهای طبیعی و دست نخورده در دهه 1960 در اوج بودند. آنها ضخیم، پر و بدون قوس بودند.

این سبک برای ایجاد ظاهری طبیعی و رها از بند تجملات طراحی شده بود.

دهه 1970

ابروهای پرپشت و نامرتب در دهه 1970 مد روز شدند. آنها بدون قوس بودند و هر چه پرتر، بهتر.

این سبک برای ایجاد ظاهری سرکش و راک اند رول طراحی شده بود.

دهه 1980

ابروهای ضخیم و بیش از حد برداشته شده در دهه 1980 مد روز بودند. آنها قوس بلند و نوک تیز داشتند.

این سبک برای ایجاد ظاهری برجسته و چشمگیر طراحی شده بود.